Voor de oorlog waren er veel kleinere huizen, sommige nog van hout, met weinig tot geen isolering en vaak dicht op elkaar gezet. Na de oorlogen kwamen er veel flatgebouwen omdat deze snel gebouwd konden worden en je veel huizen had op een klein stuk grond. Vroeger was het natuurlijk heel erg in om glas-in-lood op een manier in je huis te laten voorkomen. Deze huizen herken je vaak nog aan de schuifdeuren waarmee de woonkamer in tweeën werd verdeeld. Het ene deel was de huiskamer, en het andere deel werd alleen gebruikt voor belangrijk bezoek of als de dokter langs kwam. Ik zelf woon in een oud huis, waarbij je dit nog kan zien door een balk die door het midden van de woonkamer loopt. Ook hangt er aan beide kanten een lamp, aan de voorkant een soort kroonluchter met versiering op plafond en aan de andere kant een gewone lamp met minder versiering. Uiteindelijk gingen de architecten over van kleine, oude huizen naar grote, open en witte huizen. Deze moderne stijl had vaak grote ramen en had een kubus vormen als huis. Deze huizen zijn vaak groot en erg duur.